Szanowni Rodzice!
W
obecnych czasach młodzi ludzie nie pamiętają już okresu ich życia, w którym nie
istniałby Internet czy też telefony komórkowe. Dla ludzi urodzonych po roku
dwutysięcznym świat wirtualny jest integralną częścią ich życia, w której
funkcjonują.Dzisiejszy wpis
będzie dotyczył bezpieczeństwa w sieci dzieci starszych i młodzieży, jednak
pamiętajmy o tym, iż poziom wiekowy dzieci mających dostęp do globalnej sieci
coraz bardziej się obniża. Ma to miejsce zazwyczaj pod czujnym okiem rodziców,
jednak pojawiają się sytuacje, kiedy to młodsze dzieci przez „przypadek”
podpatrują co robi np. ich starszy brat czy też kuzyn. Rezultaty takiego
przypadkowego, nawet jednokrotnego kontaktu
z niedostosowanymi do wieku treściami, mogą okazać się tragiczne w
skutkach dla rozwijającej się, młodej osobowości.
Na początku przyjrzyjmy się, jak
zagrożenie spostrzegają sami rodzice:
Jak widzimy z powyższej tabeli jedynie dwa
z listy czynników według oceny rodziców uległy osłabieniu. Być może nastąpiło
to wskutek kampanii społecznych ostrzegających rodziców o niebezpieczeństwach
związanych z nawiązywaniem kontaktów z anonimowymi użytkownikami sieci.
źródło: www.ms.gov.pl
Dostęp do
niebezpiecznych treści
Internet jest swoistą dżunglą informacji, z której młody
człowiek może czerpać wiele korzystnych informacji, jednak bardzo łatwo jest mu
się również w tej dżungli zagubić. Czasem dzieje się to przypadkowo, np.
oglądając neutralny filmik w jednym z popularnych serwisów internetowych, w
proponowanych filmach obok może pojawić się propozycja o niebezpiecznej
treści, np. nieocenzurowana dla odpowiedniego wieku wersja gry przygodowej czy
też gra o treściach dostosowanych do wieku gracza, jednak okraszona wulgarnymi
komentarzami graczy starszych.
Wśród niebezpiecznych treści możemy rozróżnić:
·
zawierające przemoc i
wulgaryzmy
·
rozprzestrzeniające
agresywne metody radzenia sobie z konfliktami w życiu codziennym
·
treści wypaczające
spostrzeganie relacji damsko-męskich
·
treści publicznie
znieważające grupę ludności albo poszczególną osobę
·
nawołujące publicznie do
popełnienia przestępstwa
·
zachęcające do używek lub
niebezpiecznych stylów odżywiania
·
zawierające elementy
psychomanipulacji
Cyberprzemoc
“To co raz wrzucone do sieci, nigdy z niej nie
znika”
To słowa jednego z hakerów grupy
„Anonymous“, o której głośno ostatnio w mediach. Treści, które przenikną do
Internetu mogą pozostać w nim na zawsze. Informacja w globalnej sieci
rozprzestrzenia się w błyskawicznym tempie i trafia do bardzo szerokiego grona
odbiorców, których intencji nie możemy przewidzieć. Skutki cyberprzemocy mogą
być daleko bardziej raniące młodego człowieka niż przemoc w świecie realnym, ze
względu na ogromną ilość świadków oraz anonimowość sprawców.. Taka forma agresji skierowana
przeciwko danej osobie za pomocą Internetu jest szczególnie niebezpieczna.
Według literatury
rozróżniamy następujące rodzaje cyberprzemocy:
- Flaming – agresywna wymiana zdań pomiędzy uczestnikami kanałów komunikacji internetowej, które mają z reguły charakter publiczny (grupa dyskusyjna, pokoje czatowe) ,
- Prześladowanie – regularne przesyłanie nieprzyjemnych (agresywnych, ośmieszających) wiadomości do ofiary za pomocą elektronicznych kanałów komunikacji,
- Kradzież tożsamości – podszywanie się w cyberprzestrzeni pod ofiarę. Sprawca udając ofiarę realizuje agresję elektroniczną wobec innych osób,
- Śledzenie – „śledzenie” innej osoby elektronicznie i bombardowanie jej niechcianymi komunikatami,
- Happy slapping – prowokowanie lub atakowanie innej –przypadkowej osoby oraz dokumentowanie zdarzenia za pomocą filmu lub zdjęć. W następnym etapie sprawca rozpowszechnia materiał w Internecie,
- Poniżenie – upublicznianie za pomocą elektronicznych narzędzi komunikacyjnych poniżających i nieprawdziwych informacji –np. przerobione zdjęcia,
- Wykluczenie – celowe usunięcie bądź niedopuszczenie danej osoby do listy
kontaktów internetowych,
- Agresja techniczna – sprawca kieruje swoje działania nie tyle bezpośrednio przeciwko ofierze- co przeciwko należącemu do niej sprzętowi komputerowemu, oprogramowaniu. Celowe rozsyłanie wirusów komputerowych lub włamywanie się do komputerów innych osób, blokowanie pewnych usług.
Cyberprzemoc to przestępstwo!
W przypadku cyberprzemocy dostępne są dwie drogi ochrony prawnej: karna i
cywilna.
Zniewaga, zniesławienie – przemoc
werbalna, polegająca na wulgarnym wyzywaniu, ośmieszaniu, upokarzaniu. Z
perspektywy prawa karnego takie zachowania mogą być kwalifikowane jako
zniesławienie lub zniewaga.
Groźby, zmuszanie –
nie wszystkie zachowania w potocznym rozumieniu stanowiące groźbę są zabronione
przez prawo. Karalną jest groźba popełnienia przestępstwa na szkodę danej osoby
lub jej osoby najbliższej, (np. grożenie, że pozbawi się go życia, pobije
rodzeństwo.
Naruszenie wizerunku–
nagrywanie lub robienie zdjęć wbrew woli dziecka jest bardzo częste w relacjach
rówieśniczych. Ponad połowa nastoletnich osób przyznaje, że była przynajmniej
raz obiektem zdjęć lub filmów wykonanych wbrew ich woli.
Podszywanie się, kradzież tożsamości– wykorzystanie nie swoich danych osobowych,
po to by sprawić wrażenie, że jest się kimś innym. Celem działania sprawcy jest
zawsze spowodowanie szkody majątkowej lub osobistej (np. utraty dobrego
imienia, zadanie cierpień psychicznych)
Uporczywe nękanie-
stalking – to bardzo nasilona
forma przemocy polegająca na zamierzonym nękaniu przez SMS, e-maile, telefony,
któremu towarzyszą groźby, agresywne zachowania, śledzenie, obserwowanie,
podglądanie, wywołujące u ofiary negatywne emocje- od strachu po skrępowanie.
W sieci jesteś całkiem anonimowy... ale tylko do czasu..
Internet
daje nam poczucie bezpieczeństwa dzięki anonimowości. Daje również (niestety) poczucie wolności, jeśli
chodzi o czynienie krzywdy drugiej osoby. Pamiętajmy, że każda nasza
działalność w sieci (tekst, filmy, zdjęcia) pozostawia po sobie ślad, po którym
policja jest w stanie bez przeszkód namierzyć komputer, tablet czy też telefon
komórkowy sprawcy. Każde urządzenie działające w globalnej sieci posiada swój
indywidualny adres IP, będący niejako podpisem każdego użytkownika sieci.
Wykasowanie wiadomości, historii przeglądania stron czy nawet pamięci dysku
twardego komputera nie zabezpiecza nas przez odnalezieniem miejsca naszego
zamieszkania przez odpowiednie organy ścigania. Informacje o naszej lokalizacji
są łatwe do namierzenia, jeśli tylko policja zwróci się o to z prośbą do
dostawcy usług serwera, na którym popełniliśmy przestępstwo. To tam właśnie
(oprócz naszego osobistego urządzenia) umieszczone są dowody na naszą aktywność
w sieci.
Nowe technologie w relacji rodzic-
dziecko
Rodzicom polecamy
zapoznanie się z poniższymi propozycjami, które, być może przybliżą Państwu
punkt widzenia młodego człowieka na świat wirtualny.
http://dzieckowsieci.fdn.pl/poradniki
Na stronie
znajdują się m.in. informacje o narzędziach umożliwiających zwiększenie bezpiecznej
kontroli nad dzieckiem w Internecie.
Zostań znajomym swojego dziecka - projekt adresowany do rodziców i
opiekunów w celu zachęcenia ich do aktywnego uczestniczenia w internetowym
życiu dzieci, poznania ich zainteresowań i wirtualnej społeczności.
Adres do strony:
http://www.saferinternet.pl/pl/3309-Zostan-znajomym-swojego-dziecka-projekt-edukacyjny-dla-rodzicow
Dla dzieci i rodziców zagrożonych cyberprzemocą powstała
również specjalna infolinia, na której mogą oni uzyskać wsparcie i pomoc
Projekt, którego celem jest
zwiększanie społecznej świadomości na temat zagrożeń, jakie niosą ze
sobą najnowsze techniki komunikacji. Wśród podejmowanych działań priorytetem
jest edukacja, zarówno dzieci, jak i rodziców, a także podnoszenie kompetencji
profesjonalistów w zakresie bezpiecznego korzystania z Internetu.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Komentarze o obraźliwej treści będą usuwane.